De das, Navy blue, Dusty grape, Blossom light taupe, Macmillan of Olijfgroen. Hij wordt rond de nek geknoopt. Krijg je lucht? Loop je achter of kom je zelfs wel vooruit?
Vier performers bevinden zich in een stroperige nevel van sleur. Het lijkt een eindeloze herhaling van apathische wezens die als makke schapen in de pas lopen. Toch is er
nog steeds dat stemmetje in je achterhoofd die denkt dat het anders kan. Dat we vrij zouden kunnen zijn.
In STROOP zoekt Collectief Op Blote Voeten een poging tot vrij breken uit de kapitalistenballebak. Een worsteling voor adem en bewegingsvrijheid, een zoektocht naar ultieme vrijheid. In de voorstellingen van Collectief Op Blote voeten wordt met beelden, beweging, en in dit geval een hele hoop stropdassen, een associatief geheel gecreëerd. Zullen de spelers samen met het publiek vrij kunnen breken?
